lekker vogeltje

Lekker vogeltje

Van de week zat ik lekker in mijn tuintje een boekje te lezen, toen ik plots een enorme knal hoorde en er een vogel vlak voor mijn neus van het dak af stortte. Het arme beestje bleef versuft zitten met een fikse hoofdwond. Ik moest natuurlijk snel de kat binnen opsluiten, voordat ze er spelletjes mee ging spelen.
Ik had geen idee wat ik daar nu weer mee moest doen, ik kon het niet laten leven want dan zou het vogeltje daar vast nog dagen in pijn zitten om uiteindelijk dood te gaan. Maar het zelf doodmaken, daar ben ik toch ook weer veel te veel een schijterd voor.
Dus ik vroeg de buurvrouw maar eens om advies, zij dacht dat de bewaker er wel raad mee zou weten. Naar het schijnt schieten de bewakers regelmatig met een kattepult vogeltjes uit de bomen om ze vervolgens op te eten. En inderdaad de bewaker was er dolgelukkig mee: als juigend bedankte hij me en hij wilde zelfs wel mijn tuin voor me aanvegen als dank.
Tja, waar je een mens al niet blij mee kunt maken.

Purple Rain

Goed, het regent hier al maanden niet, en het gaat ook voor half oktober niet regenen, maar we kunnen wel genieten van de prachtige paarse jakaranda bomen die net in volle bloei zijn gekomen. Overal, in de stad en op het platteland, zie je de enorme bomen vol met knalpaarse bloemetjes en de grond eronder is vaak een bedje van paarse bloemetjes, die van de jakarandas afdwarrelen. Dat geeft toch wel echt een afrikagevoel. En de citrusbomen zijn aan het bloeien en geven de heerlijkste geuren.
Eindelijk is het ook weer warm genoeg om te zwemmen...heerlijk. Overdag wordt het nu geregeld zo’n dikke 30 graden, en tegen de avond en ochtend is het eigenlijk perfect. Het gaat helaas alleen maar heter en drukkender worden, met als kookpunt oktober.

Reggae

Gister was er weer eens een reggaefestival net buiten de stad. Marga en ik besloten er naartoe te gaan. Marga heeft bij een aantal festivals als vrijwilliger/podium manager gewerkt en kent ondertussen heel wat van de artiesten. Het festival was georganiseerd op een gezellige compound, vol met rasta’s natuurlijk en een leuke sfeer. Oke, er zijn altijd wel een paar enorme dronkenlappen, maar omdat we naast het podium stonden (daar waar de artiesten stonden) werden we eigenlijk nauwelijks lastig gevallen.
Er trad een hele reeks bands op. Ze doen dat hier allemaal eigenlijk praktisch voor niets. Dat haalt de muziekbusiness hier echt naar beneden. Je merkt dan ook dat alles niet echt professioneel in elkaar zit. En dat kan je ook niet verwachten van mensen die er niets voor krijgen. Het schijnt ook dat er een hele generatie artiesten ‘mist’, veel van de bands die optraden missen bandleden die overleden zijn, meestal aan Aids.
In de wc’s liep ik nog tegen een vrouw aan die een enorme wond in dr hand had en bloedde. Haar man had haar met een fles bier verwond, omdat zijn ‘vriendinnetje’ook op het festival was en hij zich met de situatie geen raad wist. Triest, de arme vrouw was helemaal overstuur.
De BHV’er in me kwam al boven, en ik heb dus even goed in de gaten gehouden of ze wel overeind bleef en het enige nuttige advies dat ik kon bedenken was sterke alcohol kopen om de wond mee te ontsmetten. (tja, een ehbo post kun je hier niet echt verwachten op een festival).
Tot onze verbazing zagen we nog na middernacht een 11 jarig jongetje op drums, en bovendien leek er een trend ingezet te zijn door zoontjes mee te laten dansen op het podium. Marga en ik verbaasden ons er ook al over en bespraken het uitgebreid met ‘Holy man’, een zanger die een vriend van Marga is. Holy man vond het ook belachelijk en was zo verstandig om op het podium er aandacht aan te besteden, dat zulke jonge kinderen hier niet zouden moeten zijn. Het publiek leek er verder weinig van te begrijpen waarom dat een probleem zou kunnen zijn, maar in ieder geval is het goed dat het ter discussie werd gebracht en dat hij ook de organisatie erop aansprak.