Black Piet in the Heat

Hopelijk hebben jullie een leuke Sinterklaas gevierd? De mijne was wel bijzonder, ik was nl zwarte piet bij het feestje in de tuin van de Nederlandse Ambassadeur, waar alle nederlandse kindertjes van heinde en verre voor komen . Erg leuk om te doen. Alleen is het niet perse heel fijn om in 35 graden en luchtvochtigheid van boven de 90% zwarte piet te zijn,pfffff. Eerst moesten we een eindje lopen van het huis waar we geschminkt waren tot de ambassade, en het zweet drupte ons al van het hoofd. Dus op de hoek vlak voor het huis van de ambassadeur wilden we even snel bijschminken, sint zijn mijter opdoen enzo. Maar wat blijkt...dat mocht echt niet op die hoek, want we stonden voor het huis van de amerikaanse ambassadeur. De bewaker was niet blij en wist natuurlijk ook niet wat hij zag. Dus wij maar gauw verder lopen. Binnen no time kwam er zo’n bewakersauto achter ons aan rijden die de sint wilden tegenhouden. Dus zijn de zwarte pieten maar snel de bewakers gaan bezighouden zodat de sint alsnog goed kon aankomen. De kinderen waren natuurlijk allemaal superblij en het was een gezellige middag. ’s Avonds had ik nog tapas avond met wat vriendinnen, heerlijk gesmikkeld, want iedereen had de heerlijkste hapjes gemaakt. En we hebben eens goed over het afgelopen jaar nagedacht en elkaar awards gegeven voor wat we het best of slechts gedaan hebben. Haha ik zal het jullie besparen.

Schotse kilts....is het waar?

Ja, het is waar wat ze zeggen over schotse kilts, heb ik gezien op een schots bal dat gegeven werd ter ere van St Andrews vorige week. Ik was daar met Nadia heengegaan die kaarten had geregeld voor me. We zaten aan een tafel met al haar vrienden incl een aantal schotten. Die hielpen ons goed met de typisch schotse dansjes, waarvan ik er zowaar een paar onder de knie kreeg. Het was in een behoorlijk posh restaurant, en niet helemaal mijn type mensen, hoewel er goede muziek was, inclusief echte bagpipers. We hadden met ‘de tafel’ veel lol, waar de schotse whiskey vast ook aardig aan bijgedragen heeft.

Wetwetwet

Dinsdag reed ik na een enorme storm terug naar huis na mijn werk en een pietenoverleg, en stond ik ineens drie kwartier in een soort rivier in de file. De bliksem onderweg, wat een paars hemellicht gaf was prachtig. Toen ik thuiskwam had ik geen electriciteit en ik merkte tijdens het zoeken van een zaklamp al dat ik door het water liep. Wat bleek, mijn halve woonkamer en halve keuken stonden onder water. Alles nat en vies met drap, yuk. En niet een klein laagje water, nee het was gewoon een meer. In mijn huis! Het water was, zoals ik al vermoedde, onder twee deuren door gestroomd. Ze hebben al een tijdje beloofd hier iets aan te doen, maar nog steeds niets gebeurd natuurlijk. Bovendien lekte het op vier plekken door het dak, en waren twee matrassen nat. Wat een zooitje zeg, en de rode vloer is weer eens niet zo rood meer. De bewaker en ik zijn samen een uur aan het dweilen geweest. Eigenlijk wilde ik nog naar een concert van een internationaal befaamde jazz cuban/african stijl artiest Sosa, maar vermoedde dat ik dat niet meer zou halen. Gelukkig hoorde ik van de anderen dat het concert anderhalf uur later gestart was vanwege ingeslagen electriciteitslijnen. Het was toch een troep in huis, dus was ik blij dat ik er naar toe kon. En het was een schitterend en rustgevend concert. Dat soort kwaliteitsmuziek horen we hier niet zo vaak.

Grassroots

De kick off van het grassroot project dat we bij VVOB hebben opgestart, hebben we ook gehad. Ik had al eens gemeld dat we de minister van onderwijs hadden uitgenodigd. Op de dag van het gebeuren zelf belde de secretaresse van de minister om te vragen of we het niet een week later konden doen. Nou vraag ik je....wie bedenkt nou zoiets? Deelnemers komen uit het hele land voor die dag en dan horen we
pas op de dag zelf de vraag of we het niet kunnen uitstellen. Zegt wel iets over hoe hier dingen geregeld worden, maar dat ben ik al aardig gewend, dus het verbaast me niets. Afgelopen week had ik een planning workshop voor 2010. We hebben een nieuwe groep gestart CODeL, met wie we proberen het afstandsonderwijs op colleges of education in Zambia te coordineren. Wel leuk om bij de oprichting van zo’n nieuw coordinatie team te zijn.