4 x Thuis

Wat heerlijk om in Nederland te landen als er een wit tapijt over het land ligt. Helena en Hillie waren zo lief om om half 7 ’s ochtends me te komen verwelkomen voor een kopje koffie/thee op Schiphol. Dus gelijk al even bijgekletst, fijn. Vervolgens met de trein naar Deventer, waar ik lopend vanaf het station toch wel merkte hoe koud het eigenlijk was, al helemaal omdat ik geen handschoenen of winterjas aanhad, brrr. Het temperatuurverschil tussen het koudst in Nl en warmst in Nederland die week was maar liefst 48 graden.

Al snel kwamen Moniek, Bas en Kyan thuis van vakantie, en heb ik lekker een dagje in Deventer kunnen bijkomen van de vlucht. De volgende ochtend was ik toch wel zenuwachtig, want we gingen pa en ma verrassen met mijn komst. En ik hoopte maar dat ze niet te erg zouden schrikken als ik ineens voor hun neus zou staan. Ik wilde toch wel erg graag bij hun 40 jarig huwelijksfeest zijn, dus had ik al maanden geleden een vlucht geboekt. Pa en ma hadden er nog steeds geen idee van dat ik er was, en ik had ze helemaal op het verkeerde been gezet door de avond ervoor vanuit Deventer nog even te chatten via skype (goh ja, is het wit in Nederland?) Bij aankomst parkeerden we de auto om de hoek en kroop ik onder een deken. Moniek en Bas vertelden pa en ma dat er een groot kado in de auto lag. Toen ma iets zag bewegen onder de deken was ze even heel bang dat ze een hond zouden krijgen, haha. Maar gelukkig, het bleek een dochter te zijn. Ze waren natuurlijk stom verbaasd en we hebben geloof ik wel 20 x ‘dat kan toch niet’ gehoord. Het was echt superleuk om pa en ma zo te kunnen verrassen.

’s Middags was de receptie waar de hele familie aanwezig was. Die waren natuurlijk ook allemaal verbaasd dat ik er toch was, hoewel een aantal mensen al een beetje dachten dat ik wel eens een verrassingsactie in petto zou kunnen hebben. Het was een gezellig feest, en geweldig om iedereen tegelijk weer eens te kunnen zien. Zo vaak heb ik die kans niet.

Geo, Xandra en de kinderen sliepen ook gezellig bij opa en oma dus die avond en de volgende ochtend was het nog heel gezellig om met Alex, Luc en Sterre een prachtige winterse wandeling door Heino te maken. Natuurlijk werden er heel wat sneeuwballen gegooid. Goh, wat is dat lang geleden zeg...Zondag wilde ik graag naar het Dickens festival in Deventer. En na wat moed te hebben verzameld durfde ik de rit van Heino naar Deventer door de sneeuw aan. Dat ging gelukkig allemaal goed. En ik was blij dat ik het gedaan had want de oude Deventerse binnenstad zag er heel picturesque uit in de sneeuw. Moniek en ik vonden het natuurlijk erg grappig om allemaal suffe foto’s te maken voor kerstkoortjes en kerstbomen. En we genoten van gluhwein en warme chocolademelk.

De volgende ochtend wilden Moniek en ik eigenlijk beide naar Heino rijden om pa en ma op te pikken. Pa had een onderzoek in het ziekenhuis en het leek ons wel gezellig om daar samen naar toe te gaan. Nu was het weer zo glad dat we besloten om maar niet met twee auto’s te gaan en dus ging ik zelf op pad om pa en ma op te halen. Het was behoorlijk glad op de weg maar uiteindelijk goed te doen. Het onderzoek van pa viel allemaal reuze mee. Ik had alleen graag naar Delft willen reizen om wat oude vriendinnen/collega’s te zien, maar de NS raadde het sterk af om te reizen. Ook had ik pa en ma eigenlijk nog maar kort gesproken, dus toch maar besloten nog een nachtje in Heino te blijven, wat pa en ma natuurlijk helemaal niet erg vonden.

Dinsdag vond ik het wel tijd om de spoorwegen maar eens uit te proberen, want om nou in Nederland te zijn en dan niemand te kunnen bezoeken door weersomstandigheden vond ik ook te gek voor woorden. En als je je voorbereid op veel vertraging en een goed boek hebt, en bovendien nog eens door het winterse plaatje te rijden, dan is dat helemaal niet zo erg. Uiteindelijk na 3 x overstappen en te stoppen bij zo’n 20 stationnetjes bereikte ik na een uur of 4 Scheveningen. Daar bezocht ik Marjolijn, Willem en Julius. Ook Hansje, Ischa en Lisenka kwamen daar nog even langs. Willem schotelde ons een lekkere stamppot wortels voor. Lijn en ik gingen ’s avonds gezellig borrelen in de kroeg in Scheveningen. De wandeltoch naar de kroeg toe was al een heel avontuur over de ‘ijsschotsen’. Heerlijk bijgekletst.

Woensdag konden Willem en Lijn me afzetten in Zaltbommel (dankdank!), waar ik een kraambezoekje ging brengen aan Judith, Jules en hun nieuwste aanwinst Kyan. Ook hier weer gezellig bijkletsen en genoten van de kerstkransjes. Vanuit Zaltbommel met de trein naar Utrecht, waar ik door Wouter en Hillie in mijn eigen huisje was uitgenodigd voor het eten. Heerlijke zalm en boerenkool gegeten...iedereen weet goed wat ze me moeten voorschotelen, hmmm.. Vervolgens met Hillie en Ilonca in buurtkroeg West even alle nieuwtjes uitgewisseld en La Choufjes gedronken.

Donderdag had ik zo’n beetje de enige kans om te winkelen en iben dus los gegaan in Utrecht, waar ik lekker de hele dag heb rondgestruind om te shoppen. Goed geslaagd! En voor kerstavond wilde ik natuurlijk ‘thuis’ zijn bij Moniek, Kyan en Bas. Eerste kerstdag was ik daar ook, samen met pa en ma. Moniek had alles goed voorbereid dus we hebben genoten van heerlijk eten. Het weer was helaas wat minder, en aangezien de fam Meijerink niet zo van stilzitten houdt, bleek de Wii een supergoede tijdsbesteding te zijn met kerst. ’s Avonds met pa en ma weer naar Heino gereden.

Tweede kerstdag was wel een prachtige heldere dag en hebben we nog een mooie kerstwandeling gemaakt. We probeerden alleen alle officiele kerstwandelaars te ontlopen, omdat het lekkerder is om lekker op onszelf door de bossen en velden te struinen, maar dat bleek nog een lastige klus, want zo groot is Heino natuurlijk ook weer niet. Wel leuk om op de achtergrond de midwinterhoorn te horen. ’s Avonds gegourmet, dat hoort er natuurlijk bij.

Derde kerstdag was traditioneel voor de FRC vriendinnetjes (oude middelbare school) en hadden we met alle meiden in Raalte afgesproken. ’s Middags maakten we eerste een prachtige wandeling op de Lemelerberg, ook daar nog veel sneeuw en ijsvlakten. Na he wandelen verraste Laura ons met een picknickmand met gluhwein, warme chocolademelk en heerlijke chocolaatjes. S avonds dachten we te gaan eten in het verbouwde restaurant Blom, nu ‘Neuf’ genoemd, maar helaas bleek de boeking niet goed zijn doorgekomen. Smoesjes over mensen die speciaal uit Afrika en Londen (Karen en Robert) waren gekomen mochten niet baten helaas. Dus werd het de Turkse pizzeria aan de overkant waar gelukkig plek genoeg was. Heel gezellig altijd die meidenclub!

De volgende dag had ik met Lies afgesproken om naar een huisje in de buurt van Amersfoort te gaan in een Landalpark. Dat huisje hadden we als kadootje voor pa en ma geboekt, en ik vond het wel handig om er vast een nachtje eerder naar toe te kunnen gaan met Lies. Eerst in Raalte flink geshopt om maar genoeg lekkere dingetjes te eten te hebben daar. En uiteindelijk waren Lies en ik om een uur of 2 bij het vakantiepark. We konden pas rond 3en in het huisje dus besloten we maar ‘even’ een wijntje te drinken in het gezellige restaurantje op het park. Pas rond een uur of 4 ontdekten we dat we allang het huisje in konden, dus dat zegt genoeg (-; We besloten nog ‘snel’ een wandeling te maken om wat van de omgeving te genieten. We vonden dat we een route van anderhalf uur best in een uurtje moesten kunnen lopen en zetten er goed de pas in. Dat was maar goed ook, want het werd steeds donkerder en de paden werden steeds modderiger/ijziger. Met moeite konden we de geel/witte routepaaltjes nog onderscheiden en uiteindelijk waren we net voor het echt donker werd binnen. Oke er waren geen leeuwen of olifanten, maar het was toch ook best een avontuur. Lies en ik houden beide wel van lekker eten en koken, dus samen met de hele avond borrelen, was dat een perfecte tijdsbesteding. De volgende ochtend heb ik Lies naar Amersfoort station gebracht, wat nog een ingewikkelde klus was, want van de route klopte niets en ik ken A’foort eigenlijk helemaal niet.

‘s middags kwamen pa, ma, Moniek en Kyan aan. We vermaakten ons prima met kolonisten en natuurlijk veel met Kyan spelen. ’s Avonds lekker uit eten in het restaurant naast een gezellig haardvuurtje. We maakten de volgende dag nog een lange wandeling naar het dorp, en Moniek en ik vonden het wel leuk om met Kyan met de bus terug te gaan. Het was een beetje een druilerige dag, maar was toch wel lekker even zo’n wandeling.
Op de 30ste werd ik door Judith opgehaald (nog bedankt Jud!) om samen met haar en Marianne naar Zeeland af te reizen, waar we in het vakantiehuisje van Marianne’s ouders terecht konden. ’s Avonds gingen we uit eten in het prachtige oude Zeeuwse dorpje Veere in een knus oud hollands restaurantje. Na terugkomst in het huisje kwam even later ook Esther ons vergezellen. Die had tot mijn blijdschap een gitaar bij zich. Om 11 uur waren we eigenlijk al behoorlijk ingekakt, maar door de gitaar hebben we uiteindelijk nog tot diep in de nacht liedjes gezongen en gespeeld.

De volgende ochtend deden we boodschappen voor een oud jaars tapa’s diner. En bij terugkomst was ook Marije aangekomen. Met Marianne en Esther heb ik nog een heerlijke strandwandeling gemaakt. Brrr koud, maar wel mooi daar zeg. En helemaal leuk was dat dit het strand bij de Deltawerken was, die ik nog nooit gezien had. Toch wel bijzonder om die eens te zien. En wat heerlijk om de zee te zien! ‘s Middags vermaakten we ons met het spel ’30 seconden’ en tapas maken. Gezellig getafeld en na het eten nog meer 30 seconden en oudejaarsconference luisteren. Om 12 uur natuurlijk een paar keer op en neer springen, want hoerahoera het is alweer een nieuw decennium.

Op 1 januari maakten we met z’n allen een heerlijke strandwandeling en dit keer hadden we een stralend zonnetje erbij. Errug lekker. Na nog een extra lekkere chocolademelk (uit de chocolaterie) en wat oliebollen en truffels was het tijd om weer uit Zeeland te rijden. Ik werd afgezet wederom bij mijn eigen huis in Utrecht, waar ik met Hillie en Wouter een bankhangavond had, wat ook wel eens lekker was. Toch vreemd hoor om in mijn eigen huis te slapen, leuk. De volgende dag was er een Iron Man toernooi in de voetbalkantine van mijn oude voetbalclub, waar we op een heel relaxte manier allemaal oud hollandse spelletjes deden: sjoelen, darten, tafelvoetbal en ook zelfs nog zaalvoetbal. Dat werd uiteindelijk nog heel gezellig en ik herinner me vaag iets over dansen in de kantine op goede en foute muziek. Zo’n ouderwets kantinedagje heb ik lang niet meer gehad dus dat was genieten. Ik kreeg het verbazingwekkend genoeg ook nog voor elkaar om naar Haarlem Overveen te bussen en treinen die avond, waar Geo me tegemoet kwam lopen. De volgende ochtend alweer vroeg op, want ja, kinderen weten natuurlijk niet dat het de avond ervoor laat was. En ik wilde natuurlijk ook volop genieten van mijn laatste dagje in Nederland. We vierden Luc’s verjaardag en we hadden veel lol met het nieuwe tafelvoetbalspel dat hij gekregen had. En de hele familie was bij elkaar, wat toch ook we heel bijzonder is, want dat lukt niet zo vaak. Een leuke afsluiting van mijn bezoek aan Nederland dus en het was ineens al heel snel tijd voor Moniek, Bas en Kyan om me naar Schiphol te brengen (thanks!).

En nu zit ik weer thuis en geniet ik weer van het weer, lekker zwemmen en de verhalen van iedereen over hoe de vakantie was. Toch leuk om 4 x thuis te komen in een maand tijd: Heino, Deventer, Utrecht en Lusaka.