Starring op TV

Vandaag ben ik een uur lang op de nationale tv geweest in een discussieprogramma op ZNBC, een van de twee nationale zenders. Ik was uitgenodigd als ‘e-learning expert’ en afgevaardigde van VVOB, samen met 2 andere experts. Het onderwerp was de eLearning Africa conferentie die volgende maand zal plaatsvinden.

De presentatrice was heel goed vond ik en stelde nuttige vragen en ook kregen we vragen van bellers uit het land. Eentje bedankte VVOB nog voor de gedoneerde computers, leuk.

Ik was natuurlijk bloednerveus voor dit tv optreden. Je weet maar nooit hoe je reageert als er een aantal camera’s en felle lampen op je gericht zijn: ga ik trillen, straks krijg ik een hoestbui enz. En wat voor kleding draag je naar zoiets? En natuurlijk ging ik allerlei mogelijke vragen en antwoorden bedenken, hoe meer je dat probeert te bedenken hoe zenuwachtiger je wordt.

Maar achteraf viel het allemaal reuze mee. Ach ik ben misschien wel over een paar zinnen gestruikeld en later bedenk je altijd nog welke antwoorden nog beter waren geweest, maar over het algemeen was ik wel tevreden over mijn tv debuut en ik kreeg ook positieve reacties.

Het was ook heel grappig om eens te zien hoe zoiets eraan toegaat. Bij de gate aangekomen had ik geen idee hoe het programma heette waarvoor ik kwam en ook wist ik niet met wie het precies geregeld was, maar uiteindelijk kwam ik simpel langs de bewaking toen ik vertelde dat ik gast was in het programma van 12 uur, haha.

Vervolgens kwam ik binnen (een kwartier voor de show) en er zat niemand bij de receptie, geen mens te bekennen ook. Tja, wat dan? Dus maar wat op zoek gegaan en uiteindelijk vond ik iemand die op zoek ging voor me. Lee van ebrain die ook in het panel zat kwam er ook aanlopen en vervolgens konden we wachten in een lege studio. Zo’n flink aftands zaaltje, met een heel oud en lichtjes verkleurde decorachtergrond. En er was dus niemand, zelfs niet om 12 uur, terwijl het programma toch echt om 12 uur begint. 10 minuten later werden we dan eindelijk op de bank gezet en even gecheckt of onze namen kloppen enzo. Verder geen enkele instructie en toen begon zomaar het programma rond 12.15 uur. Een kwartier te laat, maar daar leek echt niemand zich druk over te maken.

Na al het gestress van de afgelopen weken, vond ik dat ik mezelf wel eens mocht tracteren. Ik had met Moniek gepland om lekker een dagje naar een spa te gaan in Nederland, maar dat gaat nu natuurlijk niet door. Dus besloot ik dat ik dan maar een massage in Lusaka moest regelen.

Daarbij kwam dat ik twee vriendinnen wilde tracteren die een paar zware weken achter de rug hebben na het brand ongeluk waar ik het eerder over gehad heb. Het derde meisje met brandwonden ligt inmiddels, tot onze grote schrik, in coma in een ziekenhuis in Johannesburg te vechten tegen een bacteriele infectie en haar wonden zijn van dusdanig aard nu dat ze plastische chirurgie nodig heeft. Nu ken ik haar verder niet, maar Nadia en Anna maken zich natuurlijk wel veel zorgen over haar. Gelukkig is haar toestand inmiddels niet meer kritiek. Anna haar wonden genezen gelukkig fantastisch, zelfs zo goed dat ze wel een massage aankon. Dus we hebben een heerlijk relaxed middagje gehad, waarna we zijn gaan eten in de nieuwe tent in Lusaka, Mint Lounge. Superlekker nieuw eetcafe, en lekker bij mij in de buurt, dus daar ben ik weer blij van: zoveel leuke tenten heb je hier nou ook weer niet.