Aan de Zambezi en het Zwembad

Vorig weekend zijn we weer eens aan de Lower Zambezi gaan kamperen. Dit keer met Lieve, Nadia en twee Belgische studenten Nickail en Tim. Het was hun laatste weekend in Zambia, en zo’n beetje de eerste keer dat ze de kans kregen om wat wild te zien, dus we hoopten maar dat we op een boottochtje een aantal dieren zouden tegenkomen. Nu is het water behoorlijk hoog, en daardoor zijn er ook minder dieren te zien, dus we verwachtten niet teveel. Maar we hadden superveel geluk, al snel kwamen we enkele olifanten tegen, die aan de Zimbabwaanse kant liepen. We mochten stiekempjes een paar voeten aan wal zetten om ze van wat dichterbij te bewondern. Wel bijzonder. Maar even later werd het nog mooier want we zagen een familie van 4 olifanten aan de kant staan. Die hebben we een hele tijd bewonderd, vooral het getetter vonden we indrukwekkend. Later zagen we nog meer olifanten, en als gebruikelijk erg veel nijlpaarden. Ook de bee eaters waren druk in de weer, dat zijn hele nijvere fel gekleurde vogeltjes hun nestjes in holletjes in de klif hebben.

De gids van de boot nam ons mee aan land bij een prachtige bananenplantage. Aan het eind van het pad door de plantage zagen we in de verte een prachtige baobab (je weet wel, die boom die op zijn kop groeit). Ons doel was dan ook om een aantal baobabs te vinden die daar stonden. Blijkbaar waren de kinderen uit het dorp helemaal niet gewend dat er blanken aan land kwamen, want die gedroegen zich alsof ze nog nooit een blanke gezien hadden. Ze bleven maar achter ons aan rennen en springen. Heel schattig. Toen we met de boot weer vertrokken greep een jongetje nog even snel zijn kans om met zijn handje aan mijn haren te voelen, blijkbaar was mijn haar toch wel heel bijzonder.

Verder hebben we enorme lol gehad met de studenten. Die zijn echt zo gek als een deur. De Yoga sessie aan de rivier ’s ochtends vroeg was heerlijk, en ook de zonsopgang meemaken om 06.00 was prachtig. Hoewel de zonsondergang de dag ervoor terwijl we op de boot zaten er zeker niet voor onder deed. Dat gaat hier zo snel dat als je niet oppast en je even omdraait de zon alweer onder is.

Zaterdagavond liep in de schemering ineens een nijlpaard rondom onze tenten. Jemig zeg, wat zijn die beesten groot! En wat zijn hun pootjes klein. Buurman Pier, die ook kampeerde op onze camp site, had al verteld dat hij de nijlpaard had gespot. Dus gingen Tim en ik op onderzoek uit om te kijken of we hem ergens zagen. We zagen helemaal niets, maar nog geen 2 minuten later, kwamen ze ons vertellen dat er toch echt een nijlpaard liep. Op de plek waar wij net ervoor liepen nota bene. In de schemering zie zo’n enorm beest, toch blijkbaar makkelijk over het hoofd. Ik moet zeggen dat ik er niet heel relaxed door slaap, zo’n beest rondom de tent. Maar wel spannend.

Jarig
Woensdag was ik jarig. Ik kreeg enkele lieve telefoontjes en veel mail natuurlijk. Qua post heb ik nog steeds geen idee, de secretaresse heeft al een tijdje de post niet opgehaald, dus dat moet ik even afwachten. De hele ochtend kreeg ik cryptische smsjes, maar door ZAIN (de telefoon maatschappij) was het me niet makkelijker gemaakt, want ze kwamen door elkaar binnen. Maar uiteindelijk begreep ik dat ik me ’s avonds bij Lieve moest melden. De meiden (ook Nadia en Anna) hadden allemaal wat lekkers te eten klaargemaakt, dus we hebben heerlijk gegeten.

Gisteren gaf ik mijn feestje, aan het zwembad. We gaan de winter in, maar ik had enorm veel geluk dat het nog heerlijk weer was gisteren. Het kan tegenwoordig aardig koud worden, maar gister was het dus heerlijk toeven rondom het zwembad. Saidi had zijn gehele DJ installatie meegenomen en draaide samen met Ben en een of andere jongen die ze interviewden lekkere muziek. Zo’n installatie werkt toch wel enorm sfeer verhogend. Vooral ook omdat ze een aantal microfonen hadden. Ik kreeg een allerschattigste aubade van Precious en Camilla (2 jonge meisjes), die heel spontaan ‘Happy Birthday Auntie Leonie’ voor me zongen, en ook Hassan het broertje van Saidi zong zijn Auntie Leonie toe. Oliver speelde vervolgens een aantal nummers gitaar, waarna ook Nadia en ik een paar nummers samen met hem speelden. Hoogstaande kwaliteit leverden we niet, maar lol hadden we wel.
Verder was het een heel relaxed feest, lekker braaien, beetje in het gras hangen, spelletjes in de tuin doen, en mijn salades werden gelukkig goed gegeten. Op het eind hielp iedereen mee om de boel weer naar binnen te brengen, en toen ik ’s ochtends wakker werd, bleek Nadia in alle vroegte al de hele afwas te hebben gedaan. Super!

Verder erg hard gewerkt van de week, want volgende week is de eLearning Africa conferentie en krijgen we gasten van VVOB Zimbabwe en Kenia. En Sofia, een vriendin van de TU Delft, komt morgenvroeg aan, wat ik natuurlijk heel leuk vind. Vooral omdat we samen een sessie gaan presenteren. Daarover later meer.