Balen Tabak

Nee hoor ik ‘baal’nog lang niet van Zambia, maar heb wel vele balen tabak gezien. Wist je trouwens dat het woord balen een versterking is van de uitdrukking ‘er tabak van hebben’? Tabak komt in balen, dus als je ergens echt tabak van hebt, dan ben je aan het balen. (-:

Goh ik lig alweer een heel eind achter met bloggen. Zal ik druk zijn soms of zo? Er is een powercut (voor het eerst in tijden) dus kan ik mooi mijn blog bijwerken (met mijn nieuwe laptop van werk heb ik tenminste eventjes een batterij). Hmm irritant, er zit hier de een of andere grote hommel en die komt blijkbaar op het licht van de laptop af.

Een aantal weken geleden reed ik voor een lang weekend met Geke de bush in naar Choma en dan nog 35 km of zo (zo’n 3,5 uur rijden) off the road (zandweg dus) naar de tabaksboerderij van Bruce en Julian (een Nederlandse). Heb ontdekt dat het moeilijk is met de ondergaande zon in je ogen en alle stof die opwaait, om de weg nog te vinden. Gelukkig bleek het gevoel van Geke, die reed, een stuk beter dan dat van mij te zijn, dus ging het allemaal goed.

Na een tijd door de bush rijden is het wel bijzonder om een prachtige zelf ontworpen boerderij te zien met veel land eromheen voor de tabak en de koeien, en een enorme prachtige tuin om lekker in de hangmatten te hangen enzo. Geke en ik hadden zelfs een cottage voor onszelf die bij de boerderij hoort waar we ons binnen een dag al thuis voelden.

Julian had het weekend supergoed voorbereid, voor alle dagen had ze ontbijt, luch en diner tot in de puntjes voorbereid en we genoten dan ook van vers gemaakte boerenyoghurt, zelfgebakken brood, heerlijke salades uit de tuin en veel ander lekker eten. Het hele weekend werd vooral besteed aan lekker kletsen op de veranda en veel fantastische verhalen.
De volgende dag kwamen ook Dick en Klaske waardoor het nog levendiger werd, die hebben al zoveel meegemaakt hier in Zambia en kenden nog veel meer verhalen. Daar kun je uren naar luisteren. We hebben ook veel gewandeld met de vier honden (J vond het normaal om dat om een uurtje of 7 ‘s ochtends te doen) en zelfs een paar keer gejogd. De ene hond was wel een tikje gestoord, die heeft het gepresteerd om de eerste nacht bij Geke en mij 5 uur lang aan de deur te krabben, blaffen en janken, tot we ons uiteindelijk overgaven en het beestje erin lieten. Dat werd onze psychodog.

Bruce gaf ons een rondleiding over de boerderij en we leerden veel van alle mogelijke soorten begroeiing op de velden die dan later goed waren voor de tabaksplanten. De koeien hadden allemaal rare gaten in hun oren, wat blijkbaar het telsysteem was om bij te houden over welke koe het ging.

Verder is Bruce eerder een professor dan een boer. Zo legde hij ons uit hoe hij bezig is de eerste electrische tractor ter wereld te bouwen. Dan moeten daar allemaal heliumbalonnen enzo bovenkomen te hangen om de electriciteitsdraden in te bewaren (als ik het goed begreep). Superinteressant allemaal. Ik zag het al helemaal voor me zo’n electrische tractor die dan rondjes rijdt om de grond los te graven. Zoekt iemand nog een leuke stageplek???

En tenslotte was het natuurlijk heel interessant om te zien hoe de tabak gedroogd wordt via een intelligent stooksysteem, hoe het verwerkt wordt door alle medewerkers tot balen, die dan klaar zijn om in grote zakken te worden afgevoerd. Geke heeft me laatst laten zien hoe het dan weer in de tabaksfabriek waar zij werkt verwerkt wordt. Dus zo leer ik nog eens wat over hoe jullie aan die sigaretten komen en dat terwijl ik zelf niet eens rook.

Aan het eind van het weekend hadden we er nog lang geen tabak van, maar moesten toch weer richting het ‘drukke’ Lusaka. We kregen gelukkig een mooie herinnering mee aan de farm waar we nog weken mee verder kunnen: vele kilo’s limoentjes uit de tuin!